بازی وبلاگی _ نوستالوژیک

دوستای گلم سلام

بازی وبلاگی نوستالوژیک*

بازی از این قراره که هر کسی که به این بازی دعوت شد، باید چند مورد از چیزایی که اونو به یاد گذشته میندازه و حالت نوستالوژیک براشون داره رو توی وبلاگش بنویسه و 5 نفر دیگه از دوستانش رو هم دعوت کنه، و اون چند نفر هم باید مطابقا یک پست برای بازی بزارن و 5 نفر دیگرو هم دعوت کنه و باز اون 5 نفر... الی آخر ...

زنده کردن یه حس قدیمیه ، زنده کردن خاطرات .

این شروع بازی ، از طرف من:

- مداد رنگی ! دست هر بچه ای وقتی مداد رنگی میبینم، یاد کودکی هام میفتم ، همیشه عاشق نقاشی بودم ولی هیچوقت مداد رنگی درست حسابی نداشتم، اون جعبه مدادرنگی فلزی ، وااای کاش نگه می داشتمش . . .

- جوجه ، خدای من که عجیب عاشق جوجه بودم، در روایات هستش ، یک بار از بس که یکیشون رو فشار دادم ، طفلی له شد،مرد !  کلا هنوزم جوجه میبینم یاد اون روزا زنده میشه.

- "پرنده های قفسی_سیاوش" و " سرت رو بزار روی شونه هام_امید " این دو ترانه منو به کودکیم می برن  که همیشه  میشستم با داداشام گوش میدادم .

- کیس کامپیوتر قدیمیمون، حس و حال روزای اولی که کامپیوتر خریده بودیم و توی بهت ویندوز اکس پی بودم که نمی تونستم روش نصب کنم .

- یاهو مسنجر خودمون ، که همش برام خاطرس !

- سریال قصه های جزیره ، فکر کنم چند سالی از بچگیم با این سریال گذشت ، سارا رو خیلی دوست داشتم.

- کارتون سیندرلا، کارتونی که فکر کنم هزار بار تماشاش کردم ،  الانم حاضرم چندباردیگه ببینمش.

- اسم "ترانه" ، هنوزم وقتی این "اسم" رو روی در و دیوار میبینم یاد یک دوست قدیمی می افتم.

بعد از نوشتن اینا و فکر کردن بهشون ، حس خیلی خوبی بهم دست داد . 5 تا از دوستام رو به این بازی دعوت میکنم، ازشون میخوام شرکت کنن ، بقیه دوستای گلم هم هرکی شرکت کرد بهم خبر بده که بیام بخونم .

و من هم ،  دردونه (برای هیچ کس) ، رامین (جوانه دوست داشتن) ، آسیه (دست نخورده) ، الما (سرسره ها) ، مردمک   رو به این بازی دعوت میکنم . بازم میگم دوستای خوبم، خوشحال میشم هرکی توی این بازی شرکت کنه .

-----------------

* اگر دقیقا معنی نوستالژی رو نمیدونین اینجا رو ببینین